این مقاله برگرفته شده از دو کتاب اینجانب تحت عنوان «سرگرم رسانه ای؛ رویکردی اسلامی ارتباطی به سرگرمی در سیمای ملی» و کتاب «الگوی مطلوب فراغت و تفریح از دیدگاه اسلام» می باشد.
